Wendy Dorrestijn zal in de week van 20 augustus 2021 samen met vier andere dames het kanaal tussen Frankrijk en Engeland bedwingen. Heen en weer zwemmen ze het kanaal over in estafette vorm. Daarna is ze van plan deze monstertocht nog een keer solo te herhalen. 36 uur non stop zwemmen, kou, vermoeidheid, risico om door de volgboot geraakt te worden…Ze doet het met liefde. Het gaat haar en het zwemteam namelijk niet om het sportieve afzien; met deze prestatie wordt geld ingezameld voor een KNFG-geleidehond. Eén extra hulphond die in opleiding gaat om een veteraan met PTSS te helpen. De kosten: 15.000 euro. Waarvan ze nu, een maand voor de poging, nog 4.000 euro verwijderd is. En waarbij het bovendien zélfs maar zeer de vraag is of de Corona-maatregelen wel toestaan dat ze de kantlijn in Dover aantikken. Toch gaan ze ervoor, want dit is té belangrijk.
Wendy werkt al ruim 30 jaar voor politie en defensie, waarvan de afgelopen 16 jaar aaneengesloten voor Politie Nederland. Daarin heeft zij zelf het nodige meegemaakt, maar ook zelf gezien wat PTSS bij haar collega’s deed. Ze vertelt: “Het waren de beste dienders, die altijd klaarstonden en mensenlevens gered hebben. Collega’s die de meest heftige dingen mee gemaakt hebben en daar last van bleven houden. Een klein deel van de mensen met PTSS kan niet meer werken en normaal functioneren. Dat heeft een enorme impact, ook op hun omgeving. Denk bijvoorbeeld aan je vader of moeder die jouw held is, maar die daarna de deur niet eens meer uit kan. Dat doet wat met je”.
“Ik kwam door mijn werk zelf ook in bijzondere situaties terecht. Hierdoor kwam ik er persoonlijk achter hoe ik, als één persoon, het verschil kon maken voor een ander. Vanuit die gedachte ben ik vorig jaar deze actie gestart. Wanneer het lukt om dat bedrag bij elkaar te zwemmen, gaat er één extra hond in opleiding voor een oud-diender. En als je één hond in een gezin weet te plaatsen, dan heeft dat een impact op het hele systeem eromheen. Daarmee doorbreek je mogelijk zelfs andere persoonlijke trauma’s die telkens van generatie op generatie doorgegeven kunnen worden”.
PTSS staat voor post traumatische stress stoornis. Een deel herstelt, een deel niet. Een klein deel is gedwongen de dienst te verlaten en wordt afgekeurd. Lodewijk Roskott heeft naast zijn werk als bedrijfsarts bij Capability ook zeer veel ervaring in de Royal Navy. Zo weet hij welke impact PTSS kan hebben. Hij vertelt: “PTSS stamt voort uit een normale reactie op stress. Praktisch iedereen reageert met vechten of vluchten. Je moet het vervolgens verwerken en ervan herstellen. Bij PTSS is echter het verschil dat mensen vertraagd herstellen. Het is iets wat echt iedereen kan overkomen. Bij onze arbodienst begeleiden we behoorlijk wat mensen met deze diagnose. Het wordt ook steeds beter als zodanig herkend.
Je ziet het in de praktijk net wat vaker bij mensen die in beroepen werken waar je proactief en snel moet kunnen handelen om de controle over een situatie te krijgen. Als je kijkt naar uitgezonden militairen dan heeft circa 5 procent PTSS-gerelateerde klachten. Het aandeel ‘full blown PTSS’ is wel een stuk lager, rond de 0,5%. Als er sprake is van PTSS dan is het als bedrijfsarts van belang om uit te leggen dat je hiertegen verzetten de situatie vaak erger maakt. Er zijn verschillende effectieve behandelingen mogelijk. Wat verder ook meehelpt is het bespreekbaar maken en acceptatie van de omgeving. Dat zijn zaken die organisaties en wij, samen als maatschappij, kunnen bieden om de ziektelast te verminderen. Ik denk dat een hulphond veel kan betekenen. Net als contact met lotgenoten”.
Voor een deel van de mensen met PTSS maakt een buddyhond dagelijks het verschil. Wendy kent persoonlijk best wat collega’s met hulphonden. “Deze PTSS buddyhond is bedoeld voor een veteraan die zonder die hond suïcidaal zou zijn of niet meer naar buiten zou gaan,” vertelt ze. “Die hond is er gewoon altijd voor hem of haar; bij alle momenten waarin het baasje het trauma herbeleeft of nachtmerries heeft. Dat soort dingen voelt een buddyhond perfect aan en hij is getraind om het baasje juist dan te helpen of troosten”.
De zwemtocht die ze voor de boeg hebben is behoorlijk lang. De afstand is 70 kilometer, maar door de stroming zwemmen ze 100 tot 130 kilometer. Om deze reden is het ook belangrijk dat ze een bepaald tempo zwemmen, zodat ze meters blijven maken én de getijden goed staan bij het keerpunt. Wendy: “Dat wordt qua timing nog tricky. Maar als we te water gaan, dan gáán we ervoor. We bereiden ons goed voor en zijn realistisch. Mijn eigen solo tocht heb ik bijvoorbeeld verzet naar juni 2023, om nog beter getraind te zijn”.
De dames van het Pink Lady team hebben zowel mentaal als fysiek de afgelopen tijd al een hele weg afgelegd. Ze gaven veel mensen het nakijken toen hun team, uitgedost in opvallend roze, tweede werd bij het NK IJszwemmen. Tegenslag hoort er ook bij. Zo heeft Wendy bij een pittige training, waarbij het IJsselmeer overgezwommen werd, de poging moeten afbreken. Wendy: “Het was een solo-zwemtocht. We hadden windkracht 6 en de beide supportzwemmers /verzorgers werden ernstig zeeziek. Door het slechte weer werd de boot heen en weer geslingerd, deze kwam bijna bovenop mij terecht, maar ik weerde deze met mijn voeten af.”
Wendy: “Veel aspecten kun je trainen. Kou zeker. En ik heb het geluk dat ik er zelf vrij goed tegen kan. Maar ook het omgaan met stress, zoals nadat die boot die bijna op me terecht kwam, is te trainen. Bijvoorbeeld via ademhaling. Tijdens het zwemmen zet ik dat in. Je focust je dan en richt je aandacht op de taak. Al het andere ban je uit. Schiet je toch in de stress dan heb ik geleerd om een check te doen. Is er acuut gevaar? Ben ik oké? Ben ik objectief veilig? Als dat allemaal klopt dan ga ik op mijn ademhaling en zwemtechniek letten. Terug naar de taak”.
Straks, in de week van 20 augustus gaan ze ervoor. En mocht Corona roet in het eten gooien, dan trainen ze gewoon verder. Ze blijven net zolang doorgaan tot die PTSS-hulp puppy een feit is. “Ons motto is ‘we zijn niet snel, maar we komen er wel’. De missie van het zwemteam is geslaagd als het team de overtocht gehaald heeft én als Wendy het hulphondje ziet wat ze daarmee mogelijk hebben gemaakt. Wendy: “Pas als het echt concreet is geworden heb ik het gevoel; we hebben het voor elkaar gekregen!”
Capability steunt de actie van Wendy en haar team Pink Ladies in de strijd tegen PTSS. Samen met u kunnen we er voor zorgen dat het bedrag bij elkaar gelegd wordt en deze hulphond mogelijk wordt gemaakt. Doneer ook, via: https://www.actievoorgeleidehonden.nl/campagne/actie-zeehond
